Тоҷикӣ
Surah Al-Ma'arij (The Ways of Ascent ) - Aya count 44
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
( 1 ) 
Пурсандае аз азобе пурсид, ки
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
( 2 ) бар кофирон фуруд хоҳад омад ва кас онро дафъ натавонад кард
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
( 3 ) аз ҷониби Худо, ки соҳиби осмонҳост.
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
( 4 ) Дар рӯзе, ки миқдораш панҷоҳ ҳазор сол аст, фариштагон ва рӯҳ ба он ҷо боло раванд.
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
( 5 ) Пас сабр кун, сабре некӯ.
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
( 6 ) Онҳо он рӯзро дур мебинанд
وَنَرَاهُ قَرِيبًا
( 7 ) ва мо наздикаш мебинем
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ
( 8 ) рӯзе, ки осмон чун филиз гудохта гардад
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
( 9 ) ва кӯҳҳо чун пашм (дар сабукӣ)
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
( 10 ) ва ҳеҷ хешованде аз ҳоли хешованди худ напурсад,
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
( 11 ) якдигарро баробари чашмашон оранд. Гуноҳкор дӯст дорад, ки худашро бозхарад ба фарзандонаш
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
( 12 ) ва занаш ва бародараш
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ
( 13 ) ва аширааш (хешонаш), ки ӯро макон додааст
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
( 14 ) ва ҳамаи онҳо, ки дар рӯи заминанд ва наҷот ёбад.
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ
( 15 ) Ҳаргиз на, ки он шӯълаи оташ аст,
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ
( 16 ) пӯсти сарро меканад,
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ
( 17 ) ҳар киро, ки ба ҳақ пушт кард ва аз фармон сар печид, ба тарафи худ мехонад
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ
( 18 ) ва онро, ки ҷамъ меоварду ҷой мекард.
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
( 19 ) Албатта одамиро ҳарису бесабр офаридаанд.
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
( 20 ) Чун бадие ба ӯ расад, беқарорӣ кунад.
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
( 21 ) Ва чун моле ба дасташ афтад бахилӣ мекунад,
إِلَّا الْمُصَلِّينَ
( 22 ) магар намозгузорандагон:
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
( 23 ) онон, ки ба намоз мудовамат (давом) мекунанд
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
( 24 ) ва онон, ки дар молҳояшон ҳаққест муъайян
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
( 25 ) барои гадову маҳрум
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
( 26 ) ва касоне, ки рӯзи қиёматро тасдиқ мекунанд
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
( 27 ) ва касоне, ки аз азбоби Парвардигорашон тарсонанд,
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
( 28 ) ки аз азоби Парвардигорашон дар амон натавонанд буд
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
( 29 ) ва касоне, ки шармгоҳи худ нигаҳ медоранд,
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
( 30 ) магар барои ҳамсаронашон ё канизонашон, ки дар ин ҳол, маломате бар онҳо нест.
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
( 31 ) Ва онон, ки ғайри инро биталабанд, аз ҳад гузаштагон ҳастанд.
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
( 32 ) Ва касоне, ки амонатҳову аҳдхои худро риъоят мекунанд
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
( 33 ) ва касоне, ки шоҳидии худ ба ҳақ адо мекунанд
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
( 34 ) ва касоне, ки бар намозҳошон мувозибат (давом) доранд,
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
( 35 ) инҳо дар биҳишт гиромн ҳастанд.
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
( 36 ) Пас чист, ки кофирон ба сӯи ту мешитобанд?
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
( 37 ) Даста-даста аз ҷониби чапу, аз ҷониби рост.
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
( 38 ) Оё ҳар як аз онҳо тамаъ мекунад, ки ба биҳишти пурнеъмат дохил шавад?
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
( 39 ) Ҳаргиз на, онҳо худ медонанд,, ки аз чӣ чиз онҳоро офаридаем.
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
( 40 ) Пас савганд ба Парвардигори машриқҳову мағрибҳо, ки Мо тавоноем,
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
( 41 ) ки ба ҷои онҳо мардуме беҳтар биёварем ва дар ин кор нотавон нестем.
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
( 42 ) Пас бигузорашон то ба беҳудагӣ машғул шаванду ба бозича, то ба он рӯзе, ки ваъдаашон додаем, бирасанд,
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ
( 43 ) рӯзе, ки шитобон аз қабрҳо бадар оянд, чунон ки гӯӣ назди бутон мешитобанд
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
( 44 ) ваҳшат бар чашмонашон ғолиб шуда ва ба хори афтодаанд: ин аст ҳамон рӯзе, ки онҳоро ваъда дода буданд!
